Μια μυγδαλιά και δίπλα της,
εσύ. Μα πότε ανθίσατε;
Στέκομαι στο παράθυρο
και σας κοιτώ και κλαίω.
Τόση χαρά δεν την μπορούν
τα μάτια.
Δός ο Θεέ μου
όλες τις στέρνες τ' ουρανού
να τις γιομίσω.
εσύ. Μα πότε ανθίσατε;
Στέκομαι στο παράθυρο
και σας κοιτώ και κλαίω.
Τόση χαρά δεν την μπορούν
τα μάτια.
Δός ο Θεέ μου
όλες τις στέρνες τ' ουρανού
να τις γιομίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου